موسیقی نواحی روی نت سکوت/ بی‌خبری از برگزاری اصیل‌ترین جشنواره موسیقی ایرانی
تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۸۰۹۱
سمیه تاج‌الدین: جشنواره موسیقی نواحی ایران، به‌عنوان فرهنگی‌ترین نماد موسیقی کشور در عرصه‌ی اجرا و تولید آثار فاخر و ارزشمند موسیقی اقوام ایران و با بهره‌گیری از استادان این حوزه و نیز پژوهشگران برجسته‌ی موسیقی‌شناسی و قوم موسیقی‌شناسی فعالیت دارد. این جشنواره سعی دارد تا علاوه بر اینکه کرامت هنر موسیقی اقوام و استادان برجسته‌ی این حوزه را مورد توجه قرار می‌دهد، ظرفیت‌های موسیقی نواحی ایران در سطح فرهنگی را نیز معرفی نماید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جشنواره موسیقی نواحی ایران با تکیه بر سرمایه‌های فرهنگی موسیقی اقوام ایرانی و با استفاده از ظرفیت‌های علمی و پژوهشی در حوزه‌ی قوم‌موسیقی‌شناسی و نیز مشارکت حداکثری مردم در پاسداشت هنرمندان فرهیخته‌ی موسیقی نواحی، سعی در حفظ و نگهداری این هنر ویژه و منحصر به فرد در سطح ملی و بین‌المللی دارد.
جشنواره موسیقی نواحی ایران تا به امروز پانزده دوره را پشت سر گذاشته است که پانزدهمین دوره‌ی آن از ۲۰ تا ۲۵ آبان ماه سال گذشته در شهر کرمان برگزار شد. از آنجایی که هر ساله تاریخ برگزاری آن متفاوت است و بر اساس مناسبت‌های مذهبی و ... زمان آن اعلام می‌شود؛ اما هنوز در خصوص برگزاری این جشنواره اطلاع رسانی نشده و هیچ اطلاعاتی از سوی دبیرخانه جشنواره و یا روابط عمومی جشنواره اعلام نشده است. شاید بعضی بر این باور باشند که حداقل چندماهی تا برگزاری وقت هست و می توان منتظر ماند تا برنامه های جشنواره اعلام شود، اما این باور درستی نیست، یک جشنواره محصول استمرار حیات دبیرخانه و برنامه ریزی مداوم و برگزاری معنادار جلسات با بزرگان و صاحب نظران آن جشنواره است. اینکه جشنواره به یک ویترین تبدیل شود و همه کارها به آخرین ماه ها و گاه روزها موکل شود، امر پسندیده ای نیست؛ چه آن که ممکن است یک جریان هنری را از کارکرد محوری خود خالی کند.
مسئله این است که همه دولت ها و مسئولان فرهنگی کشور در رسانه ها و تریبون ها از حمایت هنر اصیل و هنر ایرانی و می گویند ولی در لحظه عمل و در جایگاه اجرا پشت کارهای فرهنگی اصیل و ایرانی خالی است. موسیقی نواحی یکی از آخرین بازمانده های تاریخی قومی ماست که از هزاره ها باقی مانده و به دست ما رسیده است و نیاز مبرم به کار کارشناسی و توجه ویژه دارد. برگزاری چنین جشنواره ای کاری است که باید در سطح کلان فرهنگی به آن نگریست و برنامه ریزی کرد. هر یک از استادان موسیقی نواحی ایران، زنان و مردان بدون تکرار هستند که با مرگشان آن هنر ناب تاریخی می تواند از بین رفته و نابود شود، به این دلیل این هنر و این جشنواره از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر سهل انگارانه با آن برخورد شود عواقب سختی در پی خواهد داشت.
بیشتر بخوانید: موسیقی نواحی ایران دچار دگرگونی شده/ کاش در سال‌های پیش جشنواره منطقه‌ای شده بود/ مردم را داور نهایی آثار کنیم حمایت که نمی‌کنند هیچ، با تعیین مالیات مجازات هم می‌کنند توهین صداوسیما به استاد موسیقیاینکه برخی از کارشناسان حوزه‌ی موسیقی معتقدند که «هیچ نهاد فرهنگی، برنامه‌ای برای ارتقاء موسیقی ندارد. حتی برای اینکه جشنواره‌ی موسیقی نواحی را به صورت منطقه‌ای برگزار کنیم گفتگو کردیم و قرار شد که امسال موسیقی نواحی در ۵ منطقه برگزار شود؛ اما تاکنون هیچ حرکتی ندیدیم؛ شاید هم دارند کارهایی انجام می‌دهند؛ اما ما مطلع نیستیم. در حالی که این جشنواره این قابلیت را دارد که هر دو ماه در استانی برگزار شود.» به گمان یک سهل انگاری و اشتباه بزرگ برای تاریخ موسیقی ایران است.
اینکه در خصوص برگزاری جشنواره هنوز از بزرگان موسیقی مشورت گرفته نشده تا براساس آن برنامه ریزی صورت بگیرد نکته ای است که باید ستاد برگزاری جشنواره موسیقی نواحی پاسخگوی آن باشند. اینکه هنوز مشخص نیست هیئت داوران و انتخاب چه کسانی هستند و قرار است در کدام استانها چه داورانی باشند؛ جای پرسش دارد. برخی از کارشناسانی که از سرآمدان این حوزه هستند و همیشه در جشنواره حضور داشته اند از چند و چون برگزاری اطلاعی ندارند جای تعجب دارد. بعضی از این کارشناسان به ما گفته اند که «هنوز با ما صحبتی نشده و هیچ خبری نیست. فقط می دانیم ممکن است که جشنواره منطقه‌ای برگزار شود. ولی آن هم هنوز مشخص نیست.»
با توجه به برخی نظرات قرار است که جشنواره بر اساس تقسیمات وزارت کشور منطقه‌بندی شود؛ در حالی که کارشناسان معتقدند وزارت کشور جغرافیای استراتژیک را در نظر می‌گیرد؛ در حالی که باید با نگاه هنری به این مسئله نگریست؛ چرا که تقسیمات هنری و سیاسی با هم متفاوت است.
این مسئله در حالی است که سال گذشته و پس از پایان جشنواره (دهم آذرماه) محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر از برگزاری متفاوت جشنواره داده و گفته بود: جشنواره موسیقی نواحی به‌صورت منطقه‌ای و در نواحی مختلف به‌صورت همزمان برگزار خواهد شد. در ۶ ناحیۀ کشور پیش‌بینی شده است که جشنواره را برگزار کنیم که یکی از این نواحی گرگان است. دبیرخانه دائمی دیگر به‌مفهوم قبلی نخواهیم داشت؛ بلکه در هر منطقه دبیرخانه ناحیه‌ای تشکیل می‌شود و مدیریت اصلی در اختیار معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود.
اسماعیلی در پاسخ به پرسش خبرگزاری تسنیم بعدی که تکلیف دبیرخانه دائمی جشنواره موسیقی نواحی که معاونت هنری وزارت ارشاد آن را به کرمان داده است، چه می‌شود؟ گفته بود؛ «دبیرخانه دائمی دیگر به‌مفهوم قبلی نخواهیم داشت؛ بلکه در هر منطقه دبیرخانه ناحیه‌ای تشکیل می‌شود و مدیریت اصلی در اختیار معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود.» اما علیرغم نظر مساعده وزیر هنوز خبری از جشنواره نیست.
برخی پژوهشگران از ترویج موسیقی پاپ در سطح گسترده و بی توجهی به اصیل ترین موسیقی ایرانی - موسیقی نواحی - ناراضی هستند. پیش از تکمیل این گزارش با دبیرخانه جشنواره تماس گرفتیم و جوابی داده نشد، اما امیدواریم به بهانه این گزارش دبیرخانه جشنواره هم جوابی به ما داده و برنامه های خود برای برگزاری درست و با شکوه جشنواره اعلام کند.
آنچه که در این میان اهمیت دارد این است که به منظور ارتقاء سطح موسیقی نواحی و آیینی هر کسی باید در جای خود قرار گیرد تا از لطمه خوردن به این حوزه جلوگیری شود. بنابراین کسانی باید انتخاب شوند که نگاه عمیق و دقیقی به فرهنگ و هنر دارند و دغدغه‌شان فرهنگ و اعتلای موسیقی به خصوص موسیقی نواحی است. شاید هنوز زود است که در این خصوص موضع گیری شود؛ اما امید است که با کارشناسی‌های دقیق و و تصمیمات به جا جشنواره‌ای در شأن هنر و موسیقی این مرز و بوم برگزار شود. همه نکته گفته شده را کنار این مطلب بگذارید که چندی پیش در یک برنامه تلویزیونی یکی از بزرگان موسیقی مقامی و موسیقی او به سخره گرفته شده بود، حالا با همه این موارد وظیفه سنگین چنین جشنواره ای معلوم می شود.
۵۷۲۴۹
کد خبر 1769765منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: موسیقی موسیقی سنتی هنرمندان جشنواره موسیقی نواحی موسیقی نواحی ایران ی موسیقی نواحی جشنواره ای برگزار شود منطقه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۸۰۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان تیتراژ سریال«دلیران تنگستان»/ وقتی موسیقی ایرانی محترم است
دریافت 46 MB
خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش می‌کند با انتخاب عناصر، فرم‌ها و چینش‌ها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکته‌سنج، اندیشمندانه و حساب‌شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته می‌شود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور می‌کند.
آنچه بهانه‌ای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطره‌سازترین موسیقی‌های مربوط به برخی برنامه‌ها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آنها برای ما در هر شرایطی می‌تواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطره‌بازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطره‌بازی هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و ذهن‌مان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سال‌هایی که حال‌مان بهتر از این روزهای پردردسر بود، برویم.
«خاطره بازی تیتراژهای ماندگار» عنوان سلسله گزارشی آرشیوی با همین رویکرد است که به‌صورت هفتگی می‌توانید در گروه هنر خبرگزاری مهر آن را دنبال کنید.
در صدوچهاردهمین شماره از این روایت رسانه‌ای به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «دلیران تنگستان» به آهنگسازی احمد پژمان و همراهی علی رهبری رفتیم که در آن روزگار توانست ارایه دهنده گونه ای از موسیقی متن و تیتراژی در سریال های تلویزیونی باشد که به واسطه توانمندی های احمد پژمان در حوزه آهنگسازی و همچنین همراهی هنرمند دارای اعتباری چون علی رهبری می تواند همچنان به عنوان یک کارگاه آموزشی در حوزه آهنگسازی مورد توجه هنرجویان و علاقه مندان این حوزه قرار گیرد. مسیری که با همراهی تعدادی از نوازندگان حرفه ای و بومی منطقه جنوب به نوعی ساختارشکنی کرده و توانست قدرت و خلاقیت یک آهنگساز مستقل و درجه یک چون احمد پژمان را به مخاطبان معرفی کند.
سریال تلویزیونی «دلیران تنگستان» مجموعه ای تلویزیونی به نویسندگی و کارگردانی همایون شهنواز است که طی سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ ساخته و اولین بار در سال ۱۳۵۳ پیش روی مخاطبان قرار گرفت و بعدها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در همان سال های اولیه انقلاب مجددا به نمایش درآمد. مسیری که بعد از پخش سری اول آن نزدیک به بیست مرتبه در سال های مختلف از شبکه های تلویزیون پخش و موجب شد تا این سریال از حیث مرتبه تکرار پخش آن نیز جزو رکورداران محسوب شود.
محور داستانی سریال هم متمرکز بر معرفی رییس علی دلواری یکی مفاخر ملی ایران در دفاع از خاک میهن است؛ آن زمان که انگلیس به بهانه محاصره هرات، به جنوب ایران حمله کرد. در این مسیر شخصی به نام احمد تنگستانی از فعالان جنبش جنوب ایران در مقابل انگلیس به همراه ۳۰۰ نیروی دلاور، در قلعه ای ویران به دفاع از ایران می پردازند. البته در این مبارزه ۲ انگلیسی به دست مردم قطعه قطعه می شوند و دولت انگلیس به خونخواهی از آن ها از آب و خشکی به جنوب کشورمان حمله می کند. در این اثنا رییس علی دلواری مردم دلوار و تنگستان را مسلح و همراه با آن ها به دفاع از خاک میهن در مقابل تجاوز بیگانگان می پردازد.
مجموعه تلویزیونی «دلیران تنگستان» برداشتی آزاد از کتاب «دلیران تنگستانی» به نویسندگی محمدحسین رکن زاده آدمیت است که همایون شهنواز علاوه بر استفاده این منبع، از آثار پژوهشی و تاریخی دیگری برای نگارش فیلمنامه بهره مند شده بود. شرایطی که موجب شد این سریال ۲ بخش تاریخی دوره مبارزات احمد تنگستانی و مبارزه رییس علی دلواری را برای مخاطبان به تصویر بکشد. مسیری که به دلیل عدم استفاده از لهجه بومی برای گویش بازیگران و استفاده از دوبله در آن دوران موجب انتفاداتی هم شد اما یکی از منابعی است که توانست بخشی از یک دوره تاریخی ایران را به تصویر بکشد.
سریال «دلیران تنگستان» در چهارده قسمت طی ۲ سال ساخته شد و یک گروه ۵۰۰ نفری در بوشهر، تنگستان، اهرم، چغادک، تنگک، بندرسیراف، ده سولقان، شیراز و تهران پروژه را به سرانجام رساندند. پروژه ای که پخش آن در آن دوران به دلیل فقدان سیستم پخش رنگی به صورت سیاه و سفید پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
محمود جوهری در نقش رییس علی دلواری، شهروز رامتین در خالو حسین دشتی، غلامحسین لطفی در نقش حاج یوسف، کاوه مخبری در نقش احمد تنگستانی، علی اکبر مهدوی فر در نقش باقرخان، منوچهر فرید در نقش موقرالدوله، اسماعیل داورفر در نقش سید محمدرضا کازرونی، هادی اسلامی در نقش نمازگزار، حمید طاعتی در نقش سید مهدی بهبهانی، کامران نوزاد در نقش شیخ حسین خان، نعمت الله گرجی در نقش دریابیگی، محمد ابهری در نقش میرزاعلی کازرونی، منوچهر آذر در نقش واسموس، قاسم سیف در نقش بالیوز، منوچهر حامدی در نقش سلطان اخگر و حسین محجوب در نقش سید محمد دکتر هنرمندانی بودند که در این اثر به عنوان بازیگر حضور داشتند.
اما از ارایه اطلاعات تاریخی و شناسنامه ای این اثر تاریخی که بگذریم، این موسیقی متن و تیتراژ سریال است که به دلیل حضور هنرمندان تمام عیاری چون احمد پژمان و علی رهبری به عنوان آهنگساز توانسته بر کیفیت موسیقایی اثر ارزش ۲ چندانی بخشیده و این موسیقی را تبدیل به خاطره ای ماندگار برای مخاطبانش کند. مسیری که به دلیل ساختار موسیقی تیتراژ چه به لحاظ بصری و چه موسیقایی اش می تواند به عنوان اثری پیشگام در حوزه موسیقی تیتراژها معرفی شود.
آن هنگام قبل از آغاز سریال و در تیتراژ که با ملودی ملهم از هم جواری سازهای جهانی و سازهای بومی ایران به ویژه منطقه جنوب تلفیق شده و به گوش شنیداری مخاطب می رسد، مجموعه تصاویری نیز در قالب انیمیشن به بیننده با مفهومی خاص ارایه می شود. نخل هایی که تبدیل به اسب سوارانی سلاح به دست می شوند و در قالب یک تایپوگرافی که در آن دوران خلاقیتی کم نظیر به حساب می آمد، سریال «دلیران تنگستان» به مخاطب معرفی می‌شود. تصاویری که با همراهی موسیقی حماسی طراحی شده توسط گروه آهنگسازی با نواهای محلی جنوب کشور به ویژه سنج و دمام توازن گوش نوازی را طراحی کردند که بی تردید در آن سال ها توانست به عنوان یکی از پیشگام ترین موسیقی تیتراژها معرفی شود.
حماسه حق پرست از فعالان موسیقی منطقه بوشهر چندی پیش درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: از آن تک یاخته‌ای که در تیتراژ شروع می‌کند به رشد و تبدیل می‌شود به آن اسب‌سوار تنگستانی، شما ببینید آهنگساز به چه شکل از آن بوق ماندگار استفاده کرده و بعد چه استفاده به جایی در ارکستراسیون و سازبندی از سنج انجام می دهد. این یعنی استادانه‌ترین وجه ممکن برای به‌کارگیری بوق و سنج و تمپویی که رفته رفته دمام را زیاد و این روند هم همراه با شروع سریال انجام می شود. به هر صورت یک سری عوامل دست به دست هم دادند تا توانستند یک موسیقی ماندگار بسازند. کما اینکه آقای شهنواز در موسیقی «شاه خاموش» هم به همین استقلال موسیقایی می‌رسد. ضمن اینکه احمد پژمان و علی رهبری وقتی کنار هم قرار گرفتند توانستند این موسیقی را خلق کنند.
این پژوهشگر و نوازنده موسیقی ایرانی در یادداشت دیگری که به همین مناسبت در رسانه ها منتشر کرد، نوشته بود: «همه بوشهر و بی شک کشور حتی، سریال جاودانه «دلیران تنگستان» ساخته همایون شهنواز را همواره و همیشه به خاطر دارند و هر بار که مجدداً این سریال پخش می شود، علاقه مندی به روایتِ تاریخی و بازیِ بازیگران تو را به تماشا وامی کشاند. در این بین اما موسیقی تیتراژ حکایت خود را دارد! صدای آغازین؛ بوق! کشش و امتداد! صفیر مبارزه و استقامتِ این اقلیم و جغرافیا! درآمیختگی کوبش! شروع و اوج! تو گویی تپش مردمان این خطه جنوبی است تا نبض تند خود به رخ استعمار بریتانیا بکشاند! اما عوامل و عناصر موسیقاییِ احمد پژمان چنان نقش تاثیرگذار خود را در ساختار و شاکله یک مجموعه تلویزیونی ایفا نموده چه اگر موسیقی سریال شنیده شود، ناخودآگاه ذهن مخاطب را به یاد «دلیران تنگستان» آورده که خود شاخصه یک اثر ماندگار هنری است که اندیشه و نگاه فنی به همراه خاطره سازی با گرایش مردم شناختی را درون خود جای داده است. شاهنامه خوانی و نوحه با صدای زنده یاد جهانبخش کردی زاده از دیگر موارد و انتخاب شایسته موسیقی سریال می باشد که با نگاه و روحیه جنوبی آهنگساز شاید البته بی ارتباط نباشد.»
هوشنگ جاوید از پژوهشگران صاحب نام موسیقی نواحی ایران هم چندی پیش بود که در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: من در شیراز از استاد احمد پژمان پرسیدم «شما که غرب درس خواندی، موسیقی غربی و ارکسترها را هم خوب می‌شناسی، چه شد که رفتی در تیتراژ سنج و دمام بوشهری را استفاده کردی؟». گفت «فکر نکن ساده بوده. برای من کلی سمفونی آوردند. تهیه‌کننده و حتی مدیر تلویزیون وقت گفتند که می‌خواهیم یک چیزی مثل این سمفونی‌ها باشد». واقعاً از بالا فشار بوده. گفت «ولی هرچه این‌ها را گوش کردم دیدم به درد نمی‌خورند. یک نفر یک نوار آورد، گفت این سنج و دمام خودمان است شاید به دردت بخورد. تا گوش کردم گفتم همینه. موسیقی روی این فیلم باید این باشد». تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» که شروع می‌شود چقدر قشنگ است! خب این آدمی که خارج رفته بود نمی‌شد قبول کند چنان چیزی بسازد؟ واقعاً فکر و اندیشه و آن ایران‌دوستی و فهم بالایی که در استاد پژمان وجود دارد خیلی قشنگ تعهد ایرانی را نسبت به موسیقی نشان می‌دهد. این سریال هر جا برود موسیقی‌اش تأثیرگذار است. چون می‌دانند مال همان‌جاست و هویت دارد.
احمد پژمان که به دلیل خلق بسیاری از آثار ماندگار و دارای کیفیت در حوزه های آهنگسازی و پژوهش همواره به عنوان یکی از مهم ترین و جریان ساز ترین هنرمندان عرصه موسیقی ایران معرفی شده هم در یکی از معدود گفت‌وگوهایش بود که درباره ساختار موسیقایی آثارش توضیح داده بود: آهنگسازی که موسیقی میهن خود را نداند نمی تواند آهنگساز خوبی باشد و آهنگسازی عاریتی می شود که نظیرش در دنیا فراوان است و ارزشی هم ندارد. من همیشه به موسیقی ایرانی فکر می کنم، زیرا بنای موسیقی من ایرانی است؛ موتیف و بعضی تم‌ها ایرانی است، ولی هارمونی من صددرصد صدای ایرانی نمی دهد؛ چون خود هارمونی اساسا یک مقوله غربی است و ارکستر هم طبعا صدای ایرانی ندارد؛ چراکه سازها ایرانی نیستند. اما همیشه کوشیده‌ام رنگ و حالت ایرانی را در آثار خود حفظ کنم و معتقدم آهنگسازان ما باید بیشتر به سنت‌های موسیقی خودمان متکی باشند و نباید به دنبال موتیف‌های غربی بروند.
وی درباره خلق موسیقی سریال «دلیران تنگستان» هم گفته بود: روی یک نوار سونی ۹۰ دقیقه‌ای روزانه سنج و دمام گوش می‌کردم، از این طریق با آقای کردی‌زاده آشنا می‌شوم و حاصل این ارتباط می‌شود ضبط موسیقی سریال «دلیران تنگستان» که با همراهی عده‌ای از اهالی بوشهر در رادیو و تلویزیون شیراز انجام شده است.
به هر ترتیب موسیقی متن و تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» از جمله آثار موسیقایی است که توانسته بخشی از توانمندی های ۲ آهنگساز مطرح و جریان موسیقی کشورمان را به مخاطبان معرفی کند. مسیری که طی سال های اخیر اگرچه در حوزه کیفیت می تواند با دقت و تحلیل بیشتری مورد توجه قرار گیرد اما دربرگیرنده ابعاد مثبت و ارزشمندی است که توجه و عنایت بیشتر به بزرگان موسیقی این سرزمین را ۲ چندان می کند.
کد خبر 6088293
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»